ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആദ്യപാദത്തില് മലയാളകവിത സഞ്ചരിച്ച പരിവര്ത്തനത്തിന്റെ വിപ്ലവവപഥം തെളിയിച്ചെടുക്കുന്നതില് കുമാരനാശാന്റെ കവിതകള് വഹിച്ച പങ്ക് നിസ്തുലമാണ്.
ശ്രീനാരായണഗുരുവിന്റെ ശിഷ്യത്വവും മദ്രാസ് കൊല്കത്ത, ബാംഗ്ലൂര് എന്നിവിടങ്ങളില് നിന്നായി ലഭിച്ച വിദ്യാഭ്യാസവും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാഷയേയും ആശയങ്ങളേയും ആവിഷ്കരണപാടവത്തേയും പുഷ്ടിപ്പെടുത്തി. പുതിയൊരു വീക്ഷണകോണിലൂടെ മലയാളത്തിന്റെ ആത്മാവിനെ കണ്ടെത്താനും അറിയാനും കവിതയിലൂടെ അദ്ദേഹം നടത്തിയ ശ്രമങ്ങള്ക്ക് പ്രചോദകമായിരുന്നത് കേരളത്തിനു വെളിയില് അദ്ദേഹം ചിലവഴിച്ച മൂന്നരവര്ഷങ്ങളായിരുന്നു എന്നു പറയാം.
ആത്മീയവും സദാചാരനിരതവും ആയ ആശയങ്ങളെ സുന്ദരമായും ഭാവതീവ്രമായും അതേസമയം ലളിതമായും ആവിഷ്കരിയ്ക്കുക എന്നതായിരുന്നു ആശാന്റെ രചനാരീതി. സ്തോത്രങ്ങളൂം കീര്ത്തനങ്ങളും രചിച്ച് കാവ്യലോകത്ത് തന്റേതായ ഒരു സ്ഥാനം ഉറപ്പിച്ച ശേഷമാണ് കാല്പനികഭംഗി തുളുമ്പുന്ന തന്റെ പ്രശസ്തകൃതികള് അദ്ദേഹം രചിക്കുന്നത്. മലയാളകാവ്യചരിത്രത്തില് 'ഒരു വീണപുവ്" തുടങ്ങിയ കവിതകളുടെ സ്ഥാനം അദ്വിതീയമാണ്.
ജനനം ,തിരുവനന്തപുരം ജില്ലയിലെ കായിക്കരയിലെ തൊമ്മന്വിളാകം എന്ന കടലോരഗ്രാമം.
മാതാവ് കാളിയമ്മ ,പിതാവ് നാരായണന് .
എസ്.എന് ഡി.പി യോഗം സെക്രട്ടറിയായും യോഗത്തിന്റെ മുഖപത്രമായ വിവേകോദയത്തിന്റെ പത്രാധിപരായും പ്രവര്ത്തിച്ചു. 'പ്രതിഭ' എന്ന പേരില് ഒരു മാസിക നടത്തിയിരുന്നു.
പ്രധാന കൃതികള്: വീണപൂവ്, നളിനി, ലീല, പ്രരോദനം, ചിന്താവിഷ്ടയായ സീത, ദുരവസ്ഥ, ചണ്ഡാലഭിക്ഷുകി
1924 ജനുവരി 26 ന് പല്ലനയാറ്റില്വെച്ചുണ്ടായ റെഡിമര് ബോട്ടപകടത്തില് മൃതിയടഞ്ഞു
